Artykuł

Nowe plusy Poloneza

2 kwietnia tego roku odbyła się oficjalna premiera zmodernizowanego Poloneza. Zmiany obejmują niektóre elementy nadwozia, wnętrze oraz silnik. Po ostatnich modyfikacjach w zeszłym roku podwozie zostaje prawie takie jak w poprzednim modelu. Na początek Caro Plus i Atu Plus.



Nadwozie

 

Najbardziej rzucają się w oczy modne ostatnio nowe zderzaki w kolorze nadwozia. Podobnie klamki i boczne listwy oraz dodatkowy spojler na tylnej klapie Caro Plus. Jak łatwo się domyśleć z tytułu liternictwo oznaczeń i nazwa nowego Poloneza także zostały odnowione. Podobnie zresztą cały zestaw kolorów lakierów nadwozia.

Zmiany przedniej części samochodu są takie same dla obu wersji. Nowa krata wlotu powietrza do chłodnicy obecnie sięga niżej. W związku z tym inna też jest wytłoczka listwy nad zderzakiem. Zagłębione w nim i rozstawione bardziej na zewnątrz światła przeciwmgłowe zostały jednak przejęte z wcześniejszego modelu. Boczne lampki kierunkowskazów umiejscowione jak poprzednio mają kształt kropelki.

Przednia szyba a także tylna i boczne w Caro Plus (podobnie jak wcześniej w Atu) mają teraz seriografię (raster). Razem z czarnymi nakładkami słupków „A” i „C” zmieniają całą linię okien. Kontrastuje to z resztą podzielonej w ten sposób bryły samochodu, która staje się wyoblona dzięki poszczególnym detalom malowanym w kolorze nadwozia. Całość dopełniają również zmienione srebrzyste kołpaki lub felgi aluminiowe.

Nowe lampy tylne Caro Plus zostały uwypuklone i zmieniły nieco swój charakter. Pomiędzy nimi znajduje się teraz aplikacja (ozdobna nakładka odblaskowa) z napisem „Polonez” (rys.). Składa się z głównego panelu tylnego do którego przyklejane są od czoła dwa inne w odpowiednim kolorze łączone dodatkowo wkrętami na linii podziału świateł. W celu upodobnienia aplikacji do lamp wewnątrz znajduje się pusta przestrzeń, która musi być szczelna. Dodatkowo główny panel jest malowany srebrnym lakierem od środka. Całość podobnie jak znajdujący się powyżej spojler z uchwytem jest przykręcana śrubami do klapy. Powyższe zmiany pociągnęły za sobą konieczność zastosowana także tu nowej wytłoczki listwy nad zderzakiem, która podążając za lampami jest bardziej wysunięta do tyłu.

W Atu Plus modernizacje są podobne chociaż ich zakres jest trochę mniejszy. Jest tak dlatego, że model Atu został niedawno wprowadzony na rynek. I tak, tylne lampy pozostają te same. Ponieważ mają inny charakter niż w Caro Plus naśladująca ich wygląd aplikacja składa się z pojedynczego, malowanego od wewnątrz panelu. Na obrzeżach jest przyklejana do tylnej klapy a dodatkowo przykręcana razem z uchwytem, który pozostaje jednak niezmieniony. Aplikacja zgrabnie zamyka bryłę samochodu a poza tym zasłania nazbyt dużą ilość przetłoczeń klapy.

Tylna tablica rejestracyjna w obu modelach jest przykręcana w zagłębieniu zderzaka i podświetlana od góry dwiema lampkami. Zmienił się też kształt fartuchów przeciwbłotnych z tyłu. Długość całkowita wzrosła o 51 mm. Pozostałe gabaryty (oprócz przedniego i tylnego zwisu oczywiście) są w zasadzie takie same jak poprzednio.

Najwięcej zmian widać we wnętrzu. Przede wszystkim zmieniły się kolory. Teraz dominuje jasnoszary. Taka właśnie jest większość pokryć i nakładek zarówno nowych jak i tych w niezmienionym kształcie. Natomiast wśród głównych elementów obsługi dominuje czerń. Mamy też do dyspozycji nowy komplet materiałów tapicerskich na siedzenia i górną część boczków drzwiowych odpowiedni dla każdego lakieru nadwozia.

Całkowicie zmieniona jest deska rozdzielcza. Razem z nią zestaw wskaźników, w którym poza innym rozplanowaniem poszczególnych elementów dodano dwie kontrolki: immobilisera (czerwona) oraz przepalenia żarówki świateł mijania lub drogowych (bursztynowa). Ta ostatnia jest obsługiwana przez osobny kontroler pełniący także rolę przekaźnika. Wygospodarowano również miejsce na kontrolkę temperatury zewnętrznej, która może być wykorzystana w przyszłości. Cyfrowy obecnie zegar został przeniesiony na nową konsolę centralną. Tutaj kolejne nowości w Polonezie. Obok zegara znajdują się włączniki typu push-push między innymi świateł awaryjnych. Poniżej podciśnieniowy układ sterowania ogrzewaniem i wentylacją, przejęty z innych modeli Daewoo. W tym miejscu warto dodać, że cały zespół nagrzewnicy został zmieniony (rys.). Obecnie jest on bardziej wydajny i skonstruowany tak, aby w jego obudowie można było zainstalować urządzenie schładzające klimatyzacji dostępnej jako opcja.

Dźwignia zmiany biegów pozostała w tym samym miejscu, inny jest jedynie jej fartuch. Natomiast popielniczka przednia jak również osłona dźwigni hamulca ręcznego z popielniczką tylną są zupełnie nowe. Podobnie obudowa kolumny kierownicy ze stacyjką (mająca wspólny kluczyk z resztą zamków), dźwignie przełączników oraz przycisk klaksonu.

Całkowicie zostały zmienione boczki drzwiowe. Mają nowe podłokietniki, obłe parapety oraz dwuczęściowe pokrycie tapicerskie. Również klamki wewnętrzne oraz kieszenie na drobiazgi w przednich drzwiach razem z osłonami i wspornikami głośników są w innym kształcie.

Siedząc na swoim miejscu kierowca może korzystać z dodatkowego podnóżka zamocowanego obok pedału sprzęgła. Dźwignia do przesuwania fotela znajduje się teraz z boku przy drzwiach. Nowe jest wewnętrzne lusterko wsteczne. Nakładki słupków „A” oraz uchwyty dla pasażerów mają zmieniony kształt. Wraz ze zmianą kolorystyki wnętrza dopasowano nowy materiał podsufitki.

Bagażnik Caro Plus upodobnił się do Atu. Ta sama jest wykładzina podłogi, brak też kolumienek amortyzatorów przy nadkolach.

W układzie elektrycznym samochodu, poza modyfikacjami wymienionymi dotychczas przy opisie wnętrza, zmienił się zespół sterujący przednich wycieraczek. Rozszerzono zakres stosowania hermetycznych złączek elektrycznych. Skorygowano czasy działania spryskiwacza szyb uruchamianego przez mikroprocesor, który oprócz swoich dotychczasowych funkcji (np. sygnalizacja uszkodzenia świateł „stop”, działanie jako przerywacz kierunkowskazów i innych) obsługuje również oświetlenie wnętrza. W Atu Plus głośniki tylne są teraz w wyposażeniu standardowym.

 

 

Zespół napędowy i podwozie

 

Przeprowadzone tu zmiany są konsekwencją stałej modernizacji jednostki napędowej Poloneza 1,6 Gli. Ma ona na celu dostosowanie do coraz to ostrzejszych przepisów homologacyjnych dotyczących hałasu i czystości spalin oraz zwiększenie trwałości i jakości silnika.

W obydwu nowych modelach samochodu montowany jest ten sam rodzaj silnika o pojemności 1598 cm3. Obecna modernizacja obejmuje układy: zasilania, wylotowy oraz rozrządu.

System wtrysku paliwa typu Mono-Motronic MA 1,7 firmuje Bosch. Najbardziej obciążone cieplnie części silnika a mianowicie zawory wylotowe są teraz bimetaliczne. Trzonek i grzybek obrabia się oddzielnie. Ten pierwszy w celu podniesienia odporności na ścieranie jest hartowany w miejscu współpracy z dźwigienką. Drugi natomiast - żaroodporny pozostaje niezmieniony, bez niekorzystnego wpływu tej obróbki. Następnie obie części są zgrzewane ze sobą. Taka technologia sprawia mniej kłopotów, jest więc tańsza a gotowe elementy lepiej spełniają swoją rolę. Przy okazji zmieniono też gniazda zaworów wylotowych.

Popychacze zaworów mają hydrauliczne urządzenia do kasowania luzów. Dzięki temu podnosi się trwałość zespołu, odpada jego obsługa a także zmniejsza się hałas całej jednostki napędowej. Jednakże powyższa modernizacja wymagała zwiększenia odporności na ścieranie wałka rozrządu ze względu na większe siły bezwładności układu. Uzyskano to przez zmianę obróbki cieplnej tego elementu (azotonasiarczanie zamiast poprzedniego hartowania). Jednocześnie skorygowano zarysy krzywek i kąty ich maksymalnego wzniosu.

Kolektor wylotowy jest obecnie spawany z giętych rur stalowych (rys.). Dzięki temu ma mniejszą pojemność cieplną, szybciej więc się nagrzewa. Idąc za nim sonda lambda i katalizator wcześniej dochodzą do właściwej temperatury po starcie zimnego silnika wobec czego szybciej zaczynają działać w pełnym zakresie swoich możliwości.

Po tych modyfikacjach jednostka napędowa nowego Poloneza spełnia normy EURO 2 dotyczące czystości spalin (CO < 2,2 g/km i (NOx + HCx) < 0,5 g/km testu) oraz hałasu (< 74 dB).

Zespół sprzęgła i skrzyni biegów oraz zawieszenie został przejęty z poprzedniego modelu Atu, którego modernizacja była przeprowadzona stosunkowo niedawno. Dociekliwych czytelników odsyłam do A-TM 2/96. Wypada tylko dodać, że amortyzatory w zawieszeniu tylnym Caro Plus są mocowane do poprzecznej belki nadwozia tak samo jak w Atu. W takim rozwiązaniu działają skośnie w stosunku do skoku tylnej osi ale już nie ograniczają przestrzeni w bagażniku.

Obydwie wersje nowego Poloneza są standardowo wyposażone w wspomaganie układu kierowniczego (rys.). Mając na względzie masę samochodu jest to bardzo dobra wiadomość.

Zdecydowano się na zainstalowanie przekładni japońskiej firmy Jidosha Kiki CO., LTD, przy czym pompa oleju jest produkcji koreańskiej firmy Young Shin Precision CO., LTD. Cały układ składa się jeszcze ze zbiorniczka oleju, przewodów oraz rurki wygiętej w kształcie litery u pełniącej rolę chłodnicy oleju. Urządzenie to jest pokrewne stosowanemu wcześniej jako opcja firmy Zahnradfabrik Friedrichshafen AG (dokładny opis jest w A-TM 2/93). Poza  u-rurką radiatora dosyć istotne różnice dotyczą samej przekładni. W rozwiązaniu japońskim system zaworów sterujących jest mniej skomplikowany, inne jest ułożyskowanie głównego wału. Zdecydowano się też na to by zespół wspomagający działał w całym zakresie kątowym przekładni (brak zaworów odcinających). Dzięki temu wspomaganie pracuje także w granicznych położeniach skrętu przednich kół, jednakże w takim przypadku z powodu niemożności zainstalowania ograniczników mechanicznych promienie zawracania w każdą ze stron mogą się różnić.

Ogólnie należy zaznaczyć, że każdy współczesny samochód o porównywalnej masie jest standardowo wyposażony w takie urządzenie. Jego zastosowanie wpływa korzystnie na podniesienie komfortu i bezpieczeństwa podróżowania.

 

Dane techniczne Poloneza Caro Plus (Atu Plus)

 

Silnik: z zapłonem iskrowym - wtrysk paliwa, katalizator; pojemność skokowa 1598 cm3; średnica x skok tłoka - 80 x 79,5 mm; stopień sprężania 9,5; moc maksymalna 56 kW przy 5000 obr/min; maksymalny moment obrotowy 121 Nm przy 3600 obr/min

 

Skrzynia biegów: mechaniczna, przełożenia:  I - 3,830,  II - 1,971,  III - 1,321,  IV - 1,000,  V - 0,806,  R - 3,574,  tylny most - 3,9

 

Koła jezdne: obręcze 5J - 13, ogumienie 185/70R13 86S lub 165R13 82 S

 

Układ kierowniczy: przekładnia kierownicza ślimakowa ze wspomaganiem, przełożenie 15,2 ; średnica zawracania 11,06 m

 

Zawieszenie: przednie - niezależne na wahaczach poprzecznych, sprężynach śrubowych, z amortyzatorami  teleskopowymi i drążkiem stabilizatora; tylne - zależne, oś sztywna z resorami półeliptycznymi i drążkami reakcyjnymi, amortyzatory teleskopowe pochylone

 

Masy: własna pojazdu 1135 kg (Atu Plus - 1120 kg); całkowita 1560 kg; dopuszczalne obciążenie osi przedniej 720 kg - tylnej 900 kg; maksymalna masa holowanej przyczepy z hamulcem 1000 kg,  bez hamulca 500 kg

 

Dane eksploatacyjne: prędkość maksymalna 150 km/h; zużycie paliwa wg ECE - 6,4 / 8,7 / 10,7 dm3/100 km; benzyna bezołowiowa 95